nieuwsjaarsspeech van de voorzitter
Een nieuw jaar! Een jaar van hoop!
Het klinkt misschien wat cliché: een jaar van hoop!
Eigenlijk zou ik een bericht nooit zo zijn begonnen als ik eerlijk gezegd moet toegeven dat ik onzeker ben geworden van de afgelopen periode. Onzeker over “wat komen gaat”.
Terwijl we in het nieuws blij worden gemaakt dat er een vaccin is dat ons “hoop” geeft als een soort van nieuwe start voor ons allemaal. Een start zo van op weg naar een normale manier van leven. Het geeft mij hoop maar ik ben ook realistisch en kwam al snel tot de inkeer dat ik er weinig mee kan. Wat moet ik met zo’n nieuws dat ons “hoop” geeft en vervolgens wordt dood geanalyseerd door allerlei deskundigen aan de bekende talkshowtafels? Het maakt me zo onzeker.
Vooral wanneer een week later, recht voor kerstmis, een Minister-President vanuit een torentje met de mededeling komt dat er weer een zware periode aankomt waarin ons duidelijk wordt gemaakt dat we in lockdown moeten. Weer in lockdown? Kunnen we dit aan? Hebben we nog energie om dit alles te accepteren? Hebben we überhaupt nog iets te willen? Dat gevoel krijg ik ervan. Al weken ben ik bezig om groepen mensen bij elkaar te houden, om clubs draaiende te houden. Om letterlijk de kudde bijeen te houden. Maar ook mijn energie raakt op. Ik zie het om me heen gebeuren. Iedereen raakt een beetje op. We worden zelfs rebels en willen graag anderen de schuld geven. We willen op de barricade gaan staan. We willen een zondebok aanwijzen. Dit kan niet nog langer gaan duren! Maar wat moeten we dan? Juist! Dat weten we volgens mij allemaal niet. En dat maakt mij juist onzeker.
We leven in een land met 17 miljoen virologen en deskundigen en we willen er allemaal ons zegje over doen. Inclusief mijzelf. Want ook ik ben niet “heilig”. Gelukkig ook maar. Dat stelt me gerust maar maakt me ook weer onzeker.
Want hoe gaan we verder? Mogen we weer voetballen, trainen, samen komen? Of gaan we nog maanden door met overleven. Daar maak ik mij zorgen over, al zie ik mensen enorm veel werk verrichten, vol goede moed en vertrouwen in een betere toekomstige periode. Ik wil ook graag optimistisch blijven en mensen door deze periode heen slaan. Maar het is toch wel eerlijk als ik zeg dat ik “hoop” dat het allemaal goed mag komen? Of klinkt dat onzeker? Maak ik anderen daarmee onzeker? Dat is niet mijn bedoeling. Zeker niet als voorzitter van deze vereniging. Ik spreek als mens en als mens ben ik onzeker over wat komen gaat. Ik hoop dat alles terug gaat naar het oude. Niet naar het nieuwe normaal want daar wordt ik nog onzekerder van. Ik wil graag weer de touwtjes in handen krijgen en op een fijne manier bezig zijn met onze vereniging. Nu kom ik al weken op een accommodatie die er verlaten bij ligt. Wandelend door de stad lijkt het wel of mijn stad verlaten is. De versiering in de straten en op pleinen geven mij echter hoop. Hoop op een betere periode waarin we samen kunnen zijn. Kunnen klagen, zingen, roepen en schreeuwen over zaken die er echt toedoen. Wat verlang ik daarna. Wat mis ik die klaagzang over de normale ditjes en datjes! Het lijkt wel of ik iedereen kwijt raak. Het lijkt wel of iedereen zich terugtrekt. Maar willen we dat? Is er hoop? Klinkt het begin van dit bericht nog zo cliché? Hopelijk vinden jullie er iets van? Dan weet ik namelijk dat er nog hoop is op een nieuwe periode waarin we echt weer kunnen samen komen. Samen kunnen genieten van een lekkere pot voetbal, samen een derde helft beleven met een glaasje bier! Juist ja: samen klagen over ditjes en datjes. Het geeft me hoop op een bijzonder jaar. Of ben ik nu weer naïef? Of juist onzeker? Tja, de tijd zal het leren.
Ik wens jullie, mede namens het gehele bestuur, een liefdevol maar bovenal gezond 2021.
Sjef Zwackhalen
Voorzitter Geusselt Sport
|
Competitie
Zondag 11 Oktober
zonder publiek !
|
Het officïele knvb programma komende 2 weken & de uitslagen 1 week terug.
Check Hier
op dit moment gelden de volgende Corona-regels tav amateurvoetbal
- Alle amateurvoetbalcompetities zijn stilgelegd
- Kinderen tot 18 jaar mogen trainen in teamverband, onderlinge wedstrijden met team van club is toegestaan
- Geen publiek aanwezig
- Boven 18 jaar maximaal met 2 personen op 1.5 mtr afstand
- Sportkantine, douches en kleedlokalen zijn gesloten
Uiteraard geldt bij klachten, blijf thuis, laat je testen!
⚽ Vijfkamp 1, 6225 XN Maastricht
☎ 043-3622080